Wat als je droom toch niet jouw droom is?

In augustus stopte ik met werken bij de Albert Heijn om mijn droom te verwezenlijken, fulltime blogger worden! Ik stak er al ontzettend veel tijd in, maar ik werkte ook nog heel wat uren in de week bij een baas. Ik vond het een moeilijke keuze, maar had er ontzettend veel zin in. De afgelopen tijd vertelde ik jullie al dat ik het best moeilijk vond om zzp-er te zijn. Met de vrijheid kan ik moeilijk omgaan en ik mis ontzettend het hebben van collega’s.

Ik werk nu ongeveer een half jaar thuis en ik vind het heerlijk, maar ook weer helemaal niet. Ik vind het fantastisch dat ik de hele dag de tijd aan mijzelf heb. Maar aan de andere kant heb ik mij deze afgelopen maanden nog nooit zo nutteloos gevoeld. Ik mis het hebben van de druk en iemand die bij wijze van spreke in mijn nek hijgt en zegt wanneer iets af moet. Het hebben van structuur is bij mij ver te zoeken. Je hebt mensen die dat van nature hebben, ik heb dat van nature helemaal niet en doe eigenlijk maar wat. Ik ben aan het werk, maar ik ben ook lekker met vrienden in de stad te vinden.

In dat half jaar tijd is mij wel duidelijk geworden dat deze droom die ik voor ogen had wellicht toch niet helemaal míjn droom is. Ik bedoel, waarschijnlijk dromen er veel van zo een luilekkerleven wat ik nu heb, maar toch maakt het mij niet helemaal gelukkig. Het is eenzaam, best saai thuis en ik mis een beetje de uitdaging. En het is best moeilijk dat toe te geven dat het toch niet helemaal is wat je er van gehoopt had, nee dat is best lastig.

Maar ik geef het open en eerlijk toe, dit is denk ik niet het leven waarvan ik had gehoopt dat het het zou zijn. Ik mis het hebben van een baan, ik mis de gezelligheid van collega’s en het contact hebben met andere mensen (en dan niet via de e-mail of telefoon), ik mis de uitdaging die een baan je geeft en ik mis het doen wat iemand ander je opdraagt. En daarom ga ik vanaf deze week weer aan het werk.

Een keuze die niet iedereen had gemaakt denk ik, want financieel is het ook helemaal niet nodig. Maar voor mijzelf is het wel nodig. Ik ga parttime werken in de e-commerce en ga krijg een functie waarvan ik gelukkig wordt, ik mag namelijk allemaal dingen doen ik die leuk vind (over het algemeen dan, er zijn altijd dingen die niet leuk zijn ;)). Ik ga flexibel twee werkdagen in de week werken zodat ik mijn baan goed kan combineren met mijn blog, want dat wil ik natuurlijk nog steeds blijven doen.

Hetgeen waarom ik ook gestopt was met werken is dat ik amper tijd met Danny had. Bij de Albert Heijn werkte ik vaak in de avonden en het weekend, hier draai ik gewoon kantoor uren dus ben gewoon ’s avonds en in het weekend vrij dus dat is ook positief. En het is iets wat bij mij past en waar ik ook voor ‘geleerd’ heb en in stage gelopen heb dus dat is hartstikke leuk.

Heeft dat gevolgen voor de site? Ja en nee. Misschien hadden jullie het al gemerkt maar vanaf begin 2018 staat er maar één artikel per dag online. Voordat deze baan in zicht was wilde ik al naar één artikel per dag toe. Dat gaf mij meer rust en ik merk dat er ook niet echt de behoefte toe was twee artikelen per dag te lezen. Op sommige dagen komen er wel twee artikelen online als de nieuwswaarde niet heel groot is maar ik het wel leuk vind om te delen, maar dat zal niet standaard zijn.

Om een lang verhaal kort te maken. Ik vind het super spannend om weer aan de slag te gaan bij een werkgever, maar ik denk wel dat het iets is wat ik nodig heb en de functie en het bedrijf is ook echt iets wat bij mij past dus zal heel anders zijn dan bij de Albert Heijn. Ik blijf gewoon bloggen maar ik denk dat ik gelukkiger ga worden met een mooie combinatie van beiden. Ik hoop dat jullie het niet erg vinden dat er dus vanaf nu maar één artikel online komt. En wens me succes morgen op mijn eerste werkdag!

Volg mij: Twitter – Instagram – Facebook – Youtube – Bloglovin’