Mijn tips voor een goede vriendschap

Het is niet altijd even makkelijk, een goede vriendin te zijn of een vriendschap te onderhouden. Je beseft het niet altijd, maar een vriendschap gaat niet vanzelf, al lijkt het misschien wel eens zo. Ik heb gelukkig heel wat vrienden om mij heen maar dat vraag wel tijd en investering. Niet iedereen is het hetzelfde en met iedereen heb je een andere band wat dus een andere manier van aanpak vraagt. Ik deel vandaag jullie mijn tips voor een goede vriendschap.

Foto: Ilse Stronks Fotografie

Weet wat voor een vrienden je hebt

Je kunt ze op een grote berg gooien, je vrienden. Maar als je kritisch naar je vrienden gaat kijken kun je ze allemaal grofweg in hokjes stoppen. Je hebt beste vrienden, dit zijn vrienden waarmee je heel close bent, je spreekt er vaak mee (af) en je kent elkaar vast door en door. Je hebt vrienden waarmee het leuk is een drankje te drinken en wat te kletsen, dit kun je als je gewone vrienden noemen. En je hebt vast nog oude vrienden waar het contact mee verwaterd is, je af en toe spreekt en dat goed is. Het is dus belangrijk te weten wat voor vrienden je hebt en hoeveel energie je daar in steekt.

Ik heb een groepje met een aantal beste vrienden die ik wekelijks meerdere keren per week zie. Hier investeer ik veel tijd in en we spreken elkaar eigenlijk allemaal dagelijks. We gaan met elkaar op vakantie, delen lief en leed met elkaar en kennen elkaar door en door. Dit zijn mijn belangrijkste vrienden en hier investeer ik logischerwijs ook het meeste tijd in. Om het contact en de band goed te houden, maar ook merk ik dat ik behoefte heb aan deze vriendschap en er dus onbewust veel tijd in investeer.

Dan heb ik nog vrienden waarmee het leuk is om mee in de stad af te spreken, een drankje te doen in de kroeg, spelletjes mee te spelen of uit eten te gaan. De zogeheten (ik noem het even zo) gezelligheidsvrienden. Deze vrienden spreek ik minder, maar als er dan iets is dan is het altijd super gezellig en hebben we het vooral over koetjes en kalfjes. Echt hele diepgaande gesprekken worden er niet gevoerd maar het is altijd wel heel erg gezellig. Mijn beste vrienden spreek ik iedere week (of zelfs iedere dag) en dit soort vrienden spreek ik denk ik eens in de maand of wanneer er weer iets op de agenda verschijnt zoals een verjaardag of iets dergelijks.

En dan hebben we nog de vrienden die je niet zo vaak spreekt en waarbij het contact vast een beetje verwaterd is. Je kent het vast wel, vriendinnen van je schoolperiode, vriendinnen die naar de andere kant van het land zijn verhuist of een heel ander leven hebben gekregen bijvoorbeeld. Dit soort vrienden heb ik ook en spreek ik niet zo heel erg vaak. Eens in de zoveel tijd sturen we elkaar een berichtje, kletsen bij of spreken af en dan is het ook wel weer goed.

Wat ik er dus mee bedoel te zeggen is dat je verschillende soorten vrienden kan hebben en dat dat helemaal goed is. Niet iedereen wordt hetzelfde behandeld en dat hoeft ook niet. Ken het soort vrienden en geef daar de juiste aandacht aan. En onthou, vriendschap moet ook van twee kanten komen, het hoeft niet altijd van jouw kant te komen.

Ken de behoeftes van je vrienden

Ik denk dat dit een belangrijk punt is, de behoeftes van je vrienden kennen, daar ben je toch ook vrienden voor. Ik heb allerlei soorten vrienden en de ene heeft meer behoefte aan het een dan de andere. Zo vind de ene vriendin het fijn als ik gewoon klaar sta voor die persoon wanneer het nodig is, de ene vind het fijn een attentie te krijgen op een speciale gelegenheid en een ander vind het weer fijn als je het initiatief neemt iets af te spreken.

Ken dus de normen en waarden van je vrienden. Is iemand blij met je en laat dit ook blijken door een presentje of een bedankje, doe dit dan ook terug. Bied iemand altijd een luisterend oor, sta dan ook klaar voor dat persoon. Iets wat jij zelf graag doet vind je vaak ook fijn om terug te krijgen, denk daar maar eens over na!

Respecteer elkaar zover dat kan

Elk huisje heeft zijn kruisje en ook iedere vriend(in) heeft wel iets wat jij niet zo leuk vind of lastiger vind. Maar respecteer elkaar wel tot op een zekere hoogte (je hebt natuurlijk altijd situaties die niet kunnen of uit de hand lopen). Zo weet ik van mijzelf dat ik behoorlijk kan klagen of zeuren, niet echt een positieve eigenschap van mijzelf. Ik denk dat meerdere vrienden hier af en toe een ‘het ene oor in en het andere oor uit’ momentje bij hebben. Maar ze respecteren het wel, laten mij mijn gang gaan en vallen hier mij niet op af. Tenzij ik te overdreven bezig ben, dan wordt er natuurlijk wel wat van gezegd. Andersom moet je soms ook de wat mindere eigenschappen (in jouw ogen) van vrienden accepteren en hier mee dealen, wel zo eerlijk.

Sta voor elkaar klaar

Het maakt niet uit hoe hecht je met elkaar bent, het is wel belangrijk voor elkaar klaar te staan. Nu hoef je echt niet op iemand zijn stoep te staan iedere dag, maar wanneer de ander aangeeft hulp nodig te hebben dat je er ook bent. Je kunt natuurlijk niet alles doen voor dat persoon, maar laat wel blijken dat je voor diegene klaar staat en interesse toont. Maar hou hierbij wel in het achterhoofd of diegene dat andersom ook wel voor jou zou doen. Bedoel, het is altijd goed voor iemand klaar te staan, maar mocht je dat niet terug krijgen is het zonde daar maximaal in te gaan investeren.

Doe vooral waar jij je goed bij voelt

Bij echte vrienden kun je als het goed is helemaal jezelf zijn, is dit niet zo, dan zou ik jezelf toch eens afvragen of het dan wel echt zo een goede vriend(in) is. Ik kan bij vrienden mijzelf zijn, klagen, vrij harde grappen maken en ze snappen mijn flauwe manier van humor (wat andere mensen wel eens te serieus nemen en totaal niet snappen, ik ben namelijk heel sarcastisch). Ik vind het fijn dat ik mijzelf kan zijn en dat ook kan uiten. Ik heb wel eens beginnende vriendschappen gehad waarbij dat niet zo was, je gaat je dan toch anders voordoen dan dat je bent en dat werkt op een gegeven moment gewoon niet. Het contact verwaterd en het is wel prima zo. En dat is niet erg, je kan niet met iedereen vrienden zijn toch?

Laat elkaar ook los

Met het laatste heb ik soms best wel eens moeite, ik heb een hechte vriendengroep waarin al onze partners ook zitten, het is dus een groep + iedereen zijn of haar partner waarbij iedereen afzonderlijk van elkaar ook bevriend is. Wij gaan dus ook echt met elkaar op vakantie, doen veel leuke dingen en zijn net een soort familie. Maar naast deze hechte groep heeft iedereen ook nog losse vrienden (die vaak ook meegenomen worden in de groep trouwens) en vroeger had ik er nog wel eens moeite mee dat ik dan niet uitgenodigd werd terwijl ik die andere vriendin van een vriendin ook wel kende en leuk mee had. Het is ook goed om één op één dingen met iemand te doen, je hoeft niet altijd overal bij te zijn en je moet je vrienden ook loslaten, het is niet dat je exclusiviteit op iemand hebt als je vrienden bent. Maar zorg er wel voor dat de ander zich niet verwaarloost voelt en wees er ook eerlijk over. Maar ik denk dat op de leeftijd waarbij we nu zitten dat wel heel goed begrijpen en los kunnen laten (vroeger op school had ik daar nog wel eens moeite mee).

En voor de rest, ik denk dat het goed is om te kijken naar wat bij je past. Over het algemeen komen mijn vrienden uit hetzelfde milieu waar ik vandaan kom, met dezelfde normen en waarden. We hoeven ons niet echt aan elkaar aan te passen en het gaat heel natuurlijk. Ik denk ook wel dat dat vaak aantrekt. Maar ik heb ook vriendinnen die dag en nacht met mij verschillen en ik moet zeggen dat die vriendschappen meer moeite kosten, maar niet negatief. Deze vriendschappen zijn mij juist heel dierbaar en ook heel bijzonder. Deze vriendinnen vullen mij aan, trekken mij over het randje en geven mij nieuwe inzichten, heel bijzonder. Vriendschap, steek er moeite en tijd in, maar niet in overmaat. Een goede vriendschap moet natuurlijk en eigenlijk bijna vanzelf gaan.

Hoe onderhouden jullie je vriendschappen. Vind je het lastig of gaat het vaak vanzelf?