Search
Close this search box.

Persoonlijke update: zelfstandige zijn is lastig

Persoonlijke update: zelfstandige zijn is lastig

3 maanden geleden hield ik het voor gezien bij de Albert Heijn, een weloverwogen keuze die mij toch ook wel onzeker maakte. Ik ben een mens dat mensen om zich heen nodig heeft, prikkels moet verwerken, uitgedaagd moet worden en iemand die leiding over mij heeft. Dingen die ik als zelfstandige niet meer zou hebben maar waar ik wel heel veel vrijheid voor terug krijg en doen en kan laten wat ik wil. Maar ik vind het lastig en kan mijn draai nog niet echt vinden.

Ik ben bloed jaloers op al die gestructureerde personen die het onderste uit de kan willen halen. Mensen die er niet voor 100% maar voor 200% voor gaan. Ik ben zo niet, ik ben niet iemand die de uitdaging graag aangaat. Tenminste, die uitdaging wil ik maar wat graag aangaan, maar ik moet er niets iets extra’s voor hoeven te doen. Ik steek mijn hele leven al zo in elkaar. Op school deed ik liever niets dan iets. Waarom een 8 halen als een 5,5 ook een voldoende was? Het woord doorzettingsvermogen is mij nog steeds onbekend in grote lijnen. Ik ben ooit begonnen op het VWO en heb nu een MBO diploma op zak, ergens is het fout gegaan. Niet dat ik niet kan leren (dat kan ik prima), maar omdat ik er gewoon geen zin in had en geen moeite voor wilde doen. En dat is iets wat mij tegenwoordig steeds meer tegen gaat staan, die eigenschap.

Ben de afgelopen tijd ook met psychologen bezig geweest om deze eigenschappen van snel afgeleid, niet kunnen plannen en dat soort dingen te koppelen aan wellicht ADD. Iets wat ik dacht dat wel bij mij zou passen en waarschijnlijk een verklaring was voor mijn gedrag. Maar naar uitgebreide testen en gesprekken bleek dat ik dat absoluut niet had wat dus rest op één ding, het is gewoon je karakter en in combinatie met volwassen worden.

Het frustreert mij (maar ook weer helemaal niet) dat ik niet gewoon een dag thuis kan werken en alleen maar werken. Overal heb ik prikkels waardoor ik afgeleid ben en andere dingen ga doen. Er is niemand die mij er op aanspreekt dat ik aan het werk moet en doe vervolgens dingen die ik leuk vind in plaats van aan het werk te zijn. Op het werk was ik echt op het werk en stond er wel een baas bij of hadden mensen mij meteen nodig om mijn werk te doen en dan doe je dat natuurlijk. En nu als ik mijn artikelen af heb voor die dag zou ik eigenlijk gewoon willen verder werken en een buffer opbouwen, maar in plaats daarvan verkies ik een lunch in de stad of een middagje Netflix daarvoor.

Ik vind het enorm lastig om zelfstandige te zijn, vooral omdat je er gewoon discipline voor nodig hebt waar het mij echt aan ontbreekt. Ook niet gek volgens de psychologen want ik heb dat nooit ergens geleerd en het ligt voor een groot deel in mijn aard. Ik heb vrij jong mijn MBO niveau 4 diploma gehaald. Na het niet behalen van mijn HAVO heb ik in één jaar mijn MBO diploma marketing en communicatie gehaald. En omdat de school zo enthousiast was over mijn eigen bedrijf toen al was ik eigenlijk amper tot niet op school te vinden. Ook qua werk heb ik nooit structuur gekend. Ik werkte elke week andere diensten dus kon er nooit van op aan dat ik bijvoorbeeld de dinsdag, donderdag en zaterdag bij de Albert Heijn werkte en de rest van de dagen thuis had. Ik deed alles maar tussendoor en als ze me last minute op het werk nodig hadden kwam ik ook gewoon.

En thuis heb ik het nu eindelijk voor elkaar dat ik om 5 uur het huishouden gewoon aan kant heb en de boodschappen binnen zijn, maar voor de rest is er ook niemand die op mijn nek zit wat betreft content en werkgerelateerde dingen. En het is eigenlijk heel grappig, als mijn media bureau dingen op advertorials van mij nodig heeft begin ik er vrijwel altijd meteen aan en probeer ik het zo snel en goed mogelijk aan te leveren. Als iemand het dus echt aan mij vraagt ben ik er met de kippen bij en lever ik snel werk.

Ik vind het moeilijk en frustrerend. Waarom heb ik niet zo een perfect gestructureerd leven. Maar misschien ben ik ook te streng voor mijzelf, is het nodig dat ik dat heb? Werk ik mijzelf in de problemen? Kan het financieel niet? Hebben er mensen last van? Ervaar ik hier stress van? Nee, volgens mij allemaal niet. Volgens de psychologen leg ik de lat voor mijzelf te hoog (wat ik niet snap want naar mijn idee voer ik bij wijze van spreke geen donder uit) en wil ik alles te perfect doen zoals het volgens het perfecte plaatje zou moeten.

Zo een heel verhaal verder maar ik hoop dat misschien iemand zich herkent in deze hele leus en daar misschien tips voor heeft. Of misschien iemand die langs komt en me precies vertelt wat ik moet doen en dat ik dat ook doe. Ik kan planningen, lijstjes en dat soort dingen maken, maar als er geen consequenties aan zitten hou ik me er vaak toch niet aan. Soms mis ik het wel voor, het voor een baas werken, misschien is dat iets wat beter bij mij past. Maar aan de andere kant, het vrije leven van een ZZP-er is ook echt heerlijk. Ben er nog niet helemaal over uit wat ik nou wil en wat mij echt gelukkig maakt, want het valt me toch echt vies tegen.

Volg mij: Twitter – Instagram – Facebook – Youtube – Bloglovin’

Hi ik ben Aranka!

Mijn grootste passie is schrijven, reizen en fotograferen. Op deze blog komt die allemaal samen en schrijf ik graag over mijn reizen, recepten, reviews over verschillende producten en allerlei andere dingen. Sinds 2010 ben ik hier actief waardoor je een hele verzameling aan artikelen vindt! Ik zou zeggen, kijk lekker rond en laat je inspireren.

34 reacties

  1. Ik snap wat je zegt, maar kijk een wat je hebt bereikt. Je bent 10 jaar jonger dan ik en je hebt al zoveel moois opgebouwd. Zolang je gewoon je werk doet (ook al had je misschien meer kunnen doen op een dag), dan is het toch goed?

    We worden natuurlijk ook doodgegooid met bloggers die een soort nieuwe supersterren zijn, huizen contant betalen of tienduizenden euro’s verdienen elke maand. Maar dat is allemaal niet normaal. Ik denk dat je de lat te hoog legt: waarom is de manier waarop jij het doet niet goed genoeg? Ik vind in elk geval dat je het super doet. x

  2. Volgens mij doe je het prima zo. Er zijn geen consequenties omdat het er blijkbaar ook niet zo toe doet. Waarom zou je altijd harder willen rennen als het niet zo nodig is?

    Blijkbaar werkt deze werkwijze goed boor jou en als je meer gaat doen dan gaat de lol er misschien ook wel vanaf.

    Geniet dus lekker van je Netflix en shoppen!

  3. Ik begrjp je heel goed!
    Jij doet je werk goed, artikelen zijn mooi en met prachtige foto’s.
    Je moet jezelf niets dwingen hoor.
    Niemand kan iets aan je veranderen.
    Velen kunnen niet wat jij hebt bereikt…..

    Xoxo

  4. Ik denk dat je te streng bent voor jezelf. Je doet wat je moet doen en dan is je werkdag voorbij. Dat is in principe hetzelfde als werken onder een baas. Je doet wat je moet doen en je gaat naar huis. Je doet volgens mij veel meer dan dat je denkt!

  5. Lieve schat,

    Ik heb hier ook heel lang last van gehad. Waarschijnlijk ben je net als ik opgegroeid in een omgeving waarin men gewoon deed waarvoor men opgeleid was en dat ook bleef doen tot aan het pensioen. Geen rare fratsen zeg maar ? Dat voorbeeld had ik iig gehad en legde mij dat ook voor mijzelf op. Toen het anders liep had ik daarom aanvankelijk moeite met waardering voor mezelf.

    Je kunt het ook zo zien: jij vind dat je niet alles uit je werk haalt wat je eruit had kunnen halen. Maar je kan het echt wel als het moet. Op de momenten dat het niet hoeft geniet jij gewoon van de dingen om je heen en zorg je goed voor jezelf. Dat zie ik ook een heleboel mensen niet doen hoor! Wees tevreden met het moment en heb er vertrouwen in dat het gaat zoals het gaat. En heb wat meer zelfcompassie. Laat je niet afleiden door telkens naar anderen te kijken… in lichte mate is dat gezond om jezelf aan de gang te houden, maar teveel is overkill.

    Toen ik ouder werd (ben nu 38) kreeg ik steeds meer rust met mezelf. Dus dat is het mooie aan ouder worden ?

    Succes, en het komt goed.

  6. Hey Aranka,

    Ik ben NLP coach en help mensen met doelen stellen en structuur.
    Denk dat ik weet waar bij jou het probleem zit.
    Ik volg je al heel lang en wil je daar vrijblijvend graag bij helpen.
    Je mag me altijd een mailtje sturen op
    Lindsaydomen@outlook.com

    Groetjes

  7. ik snap dat je het lastig vind je concentratie op werk te houden! misschien is het een idee om eerst alleen de ochtenden alleen aan werk bezig te zijn, en dat langzaam aan wat meer uit te breiden? :)

  8. Je laatste zin beschrijft de kern. Het valt je vies tegen.

    Maar wát valt je vies tegen? Als je het in 1 woord moet benoemen? Als je alle franje en excuses (mensenmens, onder druk presteren, heb meer tijd dan ik nodig heb) er vanaf haalt. Wat is dan de echte echte kern:
    -jezelf?
    Val jij jezelf vies tegen? Waarom? Kloppen je verwachtingen niet met de realiteit? En gaat dat dan nog wel over jou? Verantwoordelijkheid?
    Denk je daarom dat het werken als werknemer beter past omdat je zelf niet meer hoeft na te denken over de inhoud en kwaliteit?
    -werkinhoudelijk?
    Vind je je werk leuk?
    -uitdaging?
    Teveel tijd? Verveling?

    Als laatste zou ik je nog willen tippen over HSP. Hooggevoeligheid heeft veel raakvlakken met ADD, maar staatvhier toch helemaal los van. Er zijn online zelftesten waar je een eerste indruk op kunt doen. Je mag me ook mailen als ervaringsdeskundige ☺

    1. Ja mee eens.. als je je inleest in HSP vind je wellicht wat antwoorden op je vragen.

      Cynthia.nl schreef er ook al over.
      Sanny zoekt geluk, ook.

      Ik schreef hieronder al een reactie dat ik zoekende ben.. en het feit dat iemand mij tipte over HSP, gaf voor mij veel inzichten en herkenning.

      1. Grappig zeg, ik herken mij er totaal niet in. Ben op veel vlakken juist het tegenovergestelde, haha! Denk dus niet dat dit het is! Wel lief dat jullie meedenken :)!

  9. Heel erg herkenbaar! Eerst had ik het niet zo erg, maar tegenwoordig kan ik mijn focus er niet zo goed bijhouden. Zo kon ik eerst meerdere artikelen per dag vooruit schrijven en nu ben ik blij als ik er twee af heb….

  10. Aranka, ik vind je zo’n prachtmens!
    Zo eerlijk hoe je je twijfels hier bespreekt, je durft kwetsbaar te zijn.

    Volgens mij is het juist precies goed hoe jij het doet: je houdt je keurig aan afspraken, dus je kent je verantwoordelijkheden en mensen kunnen op je vertrouwen. Je zorgt voor een prima inkomen en daarnaast geniet je van het leven! Daar doe je niemand kwaad mee.

    Ik hoop dat je deze manier van leven vast kunt blijven houden. Maar dan zonder het schuldgevoel.

  11. Niet te hard zijn voor jezelf hoor, je doet het top! Is er bij jou in de buurt niet iets van een kantoor/werkplek/flexplek waar je een x aantal dagen in de week heen zou kunnen gaan als je van plan bent om te werken? Alsof je “naar je werk gaat”? Mij helpt het altijd heel erg om dan in een omgeving te zijn die gericht is op werk in plaats van thuis zijn waar werk en privé door elkaar lopen, en er dus ook veel meer afleiding is. Bijkomend voordeel is dat je je op zo’n werkplek ook onder de mensen begeeft.

  12. Heel herkenbaar. Ook ik liep bij de psycholoog en die zei dat ik de lat niet te hoog voor mezelf moet leggen. En ook ik had het idee dat de rest van de wereld het beter doet dan ik. Soms moet je er gewoon op vertrouwen dat het allemaal goed komt. Is heel moeilijk omdat je eigenlijk altijd het idee hebt dat het te weinig is en niet goed genoeg. Maar kijk naar wat je allemaal bereikt hebt. Ipv kijken naar wat anderen doen. Van die anderen zie je alleen de goede dingen en vergeten we dat alle negatieve dingen niet zo makkelijk zichtbaar zijn. Ik heb hier ook moeite mee en zoek soms een klankbord om te kunnen reflecteren. Is alleen lastig als mensen je niet begrijpen ?

  13. Ik denk dat je nu tijd overhoudt omdat je niet bij bij de Albertheijn werkt. Dus je moet gewoon nu inzien dat je meer vrije tijd hebt.

  14. Ik kan me voorstellen dat het lastig is en je er wat moeite mee hebt.. Dit zou ik zelf denk ik ook hebben! Misschien kan je eens proberen om samen met iemand te werken die thuis werkt? Of op een openbare plek, waar je wel die druk van anderen voelt?

  15. uhm ja hoe begin ik, ik heb 2 bedrijven die ik run, en vind ik dat leuk…..ja en nee. het is hard werken en er zitten haken en ogen aan maar ik zou niet meer terug willen ;). alle begin is lastig meis en zeker als je zelfstandige begint. ik zeg je wel, voel je jezelf er niet 100% achter staan…dan moet je toch idd echt gaan nadenken wat je WEL wilt doen ;) zolang je er niet volledig achter staat gaat het alleen maar tegenwerken hoe goed je bedrijf ook loopt ;)

  16. Wat heb je dit goed kunnen verwoorden. Ik snap je struggle helemaal, het heeft zoveel voor- en nadelen. Ik heb het zelf ook gehad, tijdens het studeren zag ik alleen de voordelen van het werkende leven en pas nu besef ik dat ik meer had moeten genieten van het andere. Hopelijk kun je er een balans in vinden!

  17. Wat een mooi artikel Aranka! En superveel goede tips lees ik hierboven :) Volgens mij gaat het inderdaad een beetje om je beeld bijstellen van wat een ‘voldoende / goede’ dagbesteding is. Je neemt je verantwoordelijkheden, zowel prive als zakelijk, het gaat goed met je bedrijf en je hebt een sprankelend sociaal leven. Dat je niet van 9 tot 5 werkt klopt, maar dat kan ook met jouw werk en in je hoofd ben je ook vaak aan het werk maar dat is niet zo duidelijk zichtbaar. Bovendien zijn de meeste mensen die gewone werkdagen hebben ook niet non-stop aan het werk… Wie weet vind je het inderdaad fijn om op bepaalde tijden ergens echt aan het werk te gaan en geeft jou dan een fijner gevoel, maar mogelijk kun je ook leren genieten van de vrijheid die je nu hebt waarbij je tegelijkertijd weet dat je aan je verplichtingen voldoet en dat het dus (meer dan) goed genoeg is…..

  18. Ik denk dat je de lat niet perse te hoog legt qua resultaat, maar qua proces. Spanning en stress hoeft niet perse te komen van heel veel dingen doen, het kan ook ontstaan door de druk die je jezelf oplegt om dingen ‘perfect’ te doen. Vraag je zelf eens af, wat zou je oprecht gelukkiger qua werk? Hoe zou je dat kunnen bereiken? Kun je een manier vinden om jezelf te stimuleren? Wat is het eigenlijk dat jou nu echt motiveert? Hoe kun je dat gebruiken om je doelen te bereiken?
    Dit zijn een paar vragen die ik je zou stellen na aanleiding van dit verhaal. Tot slot zou ik je graag op het hart willen drukken dat er geen goed of fout bestaat. Jij doet dingen zoals ze bij jou passen. Misschien wil je verandering aanbrengen in dingen, maar dat betekend niet dat het nu fout is.

  19. Haa Aranka,

    Dit is echt heel erg herkenbaar. Ik bevind me weliswaar niet in dezelfde situatie als jij (qua zzp’er) maar veel dingen die je beschrijft zijn erg herkenbaar.. vooral de lat die je voor jezelf te hoog legt..
    Mijn advies; ga niet zitten wachten totdat er iemand langskomt die je zegt wat je precies moet doen.. mijn mening is dat je dat het beste zelf uit kan zoeken omdat ik stiekem denk dat je het allemaal best wel weet.. en hulp inwinnen van anderen kan nooit geen kwaad denk ik!
    Wordt je gelukkig van perfect? En wat is perfect eigenlijk precies? Wat voor jou perfect is hoeft voor anderen niet zo te zijn en andersom..
    Lastig allemaal.. hadden we het antwoord maar!
    En misschien klinkt dit allemaal heel betweterig.. zo is t absoluut niet bedoeld want.. wie weet het wel? Wie heeft het ‘perfecte’ antwoord? Ik denk niemand.. ?

  20. Ik ken het gevoel door snel afgeleid te zijn. Maar je bent zoals je bent. Ieder mens is uniek en als je gedrag je niet ongelukkig maakt of je in de problemen zet, zou ik niks aan jezelf veranderen. Je veranderd dan alleen maar voor iemand anders, niet voor jezelf. Omdat andere mensen super georganiseerd zijn zit dat misschien in hun karakter. Ergens zullen die mensen ook wel hun minpunten hebben.
    Mijn tip….wees gewoon jezelf, doe wat je gelukkig maakt. Perfectie bestaat niet. Wat voor jou perfect is is voor iemand anders niet perfect.
    Keep up the good work.

  21. Ik begrijp je helemaal, het is ook heel erg lastig. Misschien dat je een dag heel veel foto’s kan maken en dan buiten de deur werken om artikelen te schrijven? Dan heb je vaak net wat minder afleiding.

  22. Voor mij zou een coworking plek de oplossing zijn.
    Een plek waar ik naar toe moet om te werken en waar ‘collega’s zijn’, dan ben je minder snel afgeleid en moet je daar wel blijven tot je het af hebt.

  23. “Ik ben ooit begonnen op het VWO en heb nu een MBO diploma op zak, ergens is het fout gegaan.” Ho ho, wat is er ‘fout’ aan een mbo-4 diploma? ;) De economie/maatschappij snakt juist naar mbo’ers! We hoeven en kunnen niet allemaal alleen maar heel hooggeschoold zijn. Daar kan een wereld niet enkel op draaien hoor. :) En als jij meer sturing nodig hebt van buitenaf door middel van werken voor een baas…so be it. Daar ben je vast niet de enige in. Ik kan wel zelfstandig werken, heb ik ook gedaan, maar ik heb na 10 jaar toch weer gekozen voor een baan buitenshuis. Ook ik vond het uiteindelijk niets meer voor mij. Alles liep door elkaar. Wasje draaien hier, stukje schrijven daar, boodschappen doen hier, teksten corrigeren daar. En constant omschakelen. Als ik nu werk, ben ik ook echt aan het werk en niet met tien andere dingen ernaast. Als ik thuis ben dan ben ik thuis en zit ik zonder schuldgevoel te Netflixen. :) Meid, doe wat goed voelt voor JOU. Niet dat wat je denkt te moeten doen volgens de buitenwereld. Iedereen is anders en de een vindt zzp’er zijn geweldig, de ander vindt het niks. Allemaal prima zolang jij je er prettig bij voelt.

  24. Hee Aranka,

    Knap dat je er over spreekt en je je zo kwetsbaar opstelt. Dat siert je.

    De dingen waar je mee worstelt horen bij de leeftijd inderdaad icm hoe je bent.
    Ik herken me heel erg in jou. Zelf sta ik ook óf aan óf uit, wat ik heel frustrerend vind en waar ik nu zelf bewust mee bezig ben om dit te veranderen ( ben 27jr).
    Vooral op het werk moet ik daar nog stappen in zetten. Want daar vind ik het leuk om mensen te kunnen helpen en hol ik van links naar rechts. Vervolgens kom ik thuis en ben ik total loss en plof ik voor de rest van de avond op de bank.. en collega’s hebben nog een fijne avond en energie genoeg.
    Ik fantaseer ook wel eens over mijn eigen bedrijf. Eigen regie over je leven, wel meer waardering voelen en doen wat je leuk vind.
    Laatst had ik een goed gesprek met iemand wat me aan het denken heeft gezet;
    Het is belangrijk jezelf af te vragen WAAROM je iets doet.
    Bijv. Je maakt blogpost over een review van oogschaduws. Je gevoel kan zijn, pfff.. een hoop werk om eerst foto’s te maken en dan te editen, teksten te schrijven en in te plannen.. en dan voelt netflix aantrekkelijker en daar krijg je een sneller voldaan gevoel van alsdat je dat pas na uren werk dat van dat artikel zou krijgen. Je mag jezelf de vraag stellen WAAROM je die blogpost dan wil schrijven? En probeer echt de kern de raken.
    Dus niet.. omdat je vind dat dat op je site hoort of omdat je weet dat die blogpost bijv het best betaald wordt of omdat je vind dat je die verplichting naar dat bedrijf hebt en dat je anders bang bent dat contact te verliezen of omdat je vind dat je dat leuk vind.. etc.
    Beter kun je jezelf afvragen waarom jij zelf er echt voor kiest. Denk daar goed over na… als je echt vanuit jezelf die overtuiging hebt en weet waarom je iets wilt, dan heb je daar geen discipline voor nodig om het te doen omdat het iets is wat echt vanuit jezelf komt.

    KIES wat JIJ wilt en laat mensen mee genieten van jou leven.

    Goed is goed genoeg en je mag zijn wie je bent.

    Wat iemand bij de comments ook al schreef. Door sommige bloggers/vloggers is er een bizar rare status qua geld ontstaan en is er een ‘onbereikbare lat’ gekomen… daar moet je jezelf niet mee vergelijken.
    Doe lekker je ding. Geniet van je eigen publiek. Neem evt een coach in de hand waar je om de week mee kan sparren en kan ventileren wat je aan het doen bent en waar je focus/doelen ligt en wat je nieuwe energie geeft. Kom iedere dag om 7 uur uit bed, zorg dat je helemaal klaar bent om om 8 uur met je werkdag te beginnen ondanks dat je planning leeg is en pak evt s middags ff een eigen momentje door een wandeling te maken of iemand te bellen of te rusten.

    Succes!

  25. Bewustwording is al de helft van de oplossing! Je bent goed bezig en vind de kwaliteit van je blog steeds verder verbeteren. Succes X

  26. Hoi Aranka!
    Fijn dat je het met je lezers wilt delen. Ik denk dat het heel logisch is, had je er van tevoren ook bepaalde verwachtingen of ideeën bij hoe het zou zijn als zzp’er?
    Wat mij de laatste tijd erg helpt is om ’s ochtends een intentie voor de dag op te schrijven. Dus dat ik opschrijf hoe ik graag wilt dat de dag verloopt, en hoe ik mij aan het einde van de dag wil voelen. Dit zorgt voor een soort doel waar je naartoe kan werken.
    Ik ben benieuwd, wil je ons over een tijd weer een update geven?

  27. Ik lees dit een beetje laat maar ik wil wel zeggen dat ik het knap vind dat je dit gewoon durft te zeggen. Iedereen ‘moet’ maar ambitieus zijn, en dat is soms inderdaad lastig. Hoe vind je een balans tussen ‘blij zijn met wat je hebt’ (zeker in een welvarend land als Nederland) en ‘altijd meer willen’? Ik hoop dat je voor jezelf een goede manier vind om jezelf uit te dagen (wellicht met steeds wat kleine doelen stellen? – Op professioneel maar ook persoonlijk vlak.). Als je het aan kan qua tijd en geld zou ik gewoon van alles proberen wat je interesseert! Wat houdt je tegen?
    Zelf zie ik het ook wel een beetje in mezelf terug, aan de ene kant ben ik ambitieus en perfectionistisch, maar juist daardoor durf ik soms geen uitdagingen aan/ideeën na te jagen, omdat je uiteraard gewoon fouten zult maken. Dan heb je ook wel gelijk dat het een stukje ‘volwassen worden’ is. De afgelopen jaren ben ik me ervan bewust geworden dat fouten maken en ‘falen’ er gewoon bij hoort, en heb ik ook mensen om me heen gevonden die dat ook inzien en me motiveren om meer dingen te proberen, wat het resultaat ook mag zijn.

  28. Mooi artikel dit! Ik reageer nooit maar ik herken me hier heel erg in. Vorig jaar werkte ik 40 uur per week, super gestructureerd dus. Toen voelde ik me altijd productief.

    Nu studeer ik weer en werk ik veel minder. Veel van mijn tijd moet ik zelf indelen en man man man, wat is dat moeilijk zeg.

    Dagen gaan voorbij dat ik alleen maar zit te netflixen, youtuben, beetje boodschappen doen en dat is het. En dan voel je je zo’n ontzettende luilak!

    Aan de andere kant, kijk ook idd naar wat je al hebt bereikt. Je hebt een prachtige site opgebouwd met goede content. Daarnaast heb je altijd hard gewerkt bij de AH dus het is niet zo dat je lui bent ofzo.

    Ik ben idd wel soms jaloers op mensen met gestructureerde levens. Dat lijkt me zó heerlijk. Soms kijk ik ook expres vlogs van mensen die in mijn ogen gestructureerd leven, want daar probeer ik van te leren, hihi.

    Als je goede tips hebt gevonden, schrijf dan aub opnieuw een artikel want ik wil het heel graag lezen!

Laat een antwoord achter aan Lisa Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *