Lezen, schrijven en spellen is voor bij altijd al een groot probleem geweest. Ik moet altijd eerst 10 keer iets lezen voordat ik het eindelijk snap. Of denk dat ik het snap en dan uiteindelijk bedoelen ze iets heel anders, maar dan heb ik het gewoon verkeerd begrepen. Hard op lezen gaat bij mij in slakken tempo. En spellen is absoluut niet mijn sterkste kant. Op de basisschool dachten ze gewoon altijd dat ik het niet kon of geen zin in had. Maar toen ik naar het voortgezet onderwijs zat vermoedden ze dat ik misschien wel last van dyslexie zou hebben. Daarom heb ik test laten doen en daar kwam uit dat ik zware dyslexie heb.
Maar wat is dyslexie nou precies? Dyslexie is een grieks woord en betekend beperkt woord. Met andere woorden dus woordblindheid. Dit heeft vooral te maken met de talen. Waarschijnlijk is dyslexie erfelijk bepaald.
Ik heb hier dus behoorlijk last van (misschien hebben jullie het wel gemerkt in mijn artikelen dat er spelfouten in zitten, ik probeer er zoveel mogelijk aan te doen om het te voorkomen maar soms zie ik het gewoon echt niet). Op school heb ik gelukkig allemaal mogelijk heden om het minder te laten lijken. Ik mag bijvoorbeeld toetsen op de laptop maken met spellings controle, vergroot schrift en een daisy speler met het examen.
Ik heb heel erg veel moeite met alle talen. Niet erg handig dat ik een profiel heb met Nederlands, Duits en Engels. Ik heb dan ook grote spijt dat ik Duits als bijvak heb gekozen want ik kan het gewoon echt niet. Alles lijkt op elkaar en ik kan niet echt verbanden leggen tussen de woorden en grammatica heb ik al helemaal moeite mee. Ik heb dit jaar examen en ik zie hier echt verschrikkelijk tegen op. Begrijpend lezen is echt mijn dieptepunt. Ik snap meestal helemaal niks van een tekst, nouja in grove lijnen snap ik het maar als ik er een onderwerp of moet kijken welke alinea bij wat voor een onderwerp past zit ik met mijn handen in het haar, want ik kan daar echt niet achter komen. Nu zeggen ze dat oefenen de beste oplossing is maar ik vraag me af of dat bij mij wel zin heeft.
Met spellen gaat het altijd wel redelijk goed want ik leer opzich wel snel. Als iemand zegt ” nee dat moet je zo schrijven ” dan onthoud ik dat meestal en maak niet meer dezelfde schrijf fout. Wel heb ik heel erg veel moeite met d’s en t’s. Ik weet soms echt niet of het met dt, d, dubbel d of t moet etc.
Ik zelf vind het helemaal niet erg dat ik dyslexie heb want ik heb het geaccpeteerd en het is absoluut niet een erge ziekte of iets dergelijks. Het is soms vervelend maar dat moet ik dan maar accpeteren, zo is het dan maar.
Heb je zelf ook dyslexie en vind je dat erg vervelend of juist niet?
Eén reactie
Ik weet eigenlijk niet eens of ik dyslexie heb, maar ik heb soms zelf het gevoel van wel. Ik ben niet echt fijn met de nedelandse taal, en ik maak ook zeer veel fouten in het spellen. Lezen heb ik daar in tegen geen last van, ik lees het zo weg. Maar het schrijven en spellen. Ik weet net zoals jij niet wat ik moet met d’s, t’s en dt’s, ik weet me god niet wanneer ik dat moet doen, en hoe het eigenlijk werkt. Voor mijn doen is alles met een t of gewoon een d goed genoeg. Maar wel goed dat je het accepteert van jezelf. :)