Search
Close this search box.

Even een teken van leven

Even een teken van leven

Iets meer dan twee weken geleden vertelde ik jullie dat ik Pfeiffer heb, iets waar ik blijkbaar meer last van heb dan gedacht. Ik was moe, maar niet compleet afgebrand. Helaas ben ik dat nu wel, ik weet niet meer waar ik de energie vandaan moet halen en voel me eigenlijk best wel een zielig hoopje mens. Ik ben zeker niet zielig, maar dat is wel even een omschakeling van wat ik gewend ben van mijzelf en het is lastig daar aan toe te geven.

Ik begon heel enthousiast met dat ik elke dag gewoon een artikel zou plaatsen, helaas lukt me dat niet eens. Ik ben zó intens moe dat ik al lang blij ben nog een beetje rond te kunnen scharrelen. Ik werk gewoon bij de Albert Heijn en werk daar nu mijn 10 contracturen en na een shift van een paar uurtjes ben ik compleet gesloopt en kan ik de volgende dag helemaal niets. Ik moet alles bekopen met een volle dag rust.

In het begin dacht ik, ik doe even een weekje rustig aan en focus me op de leuke dingen om energie te krijgen. Normaal lukte dat altijd goed en kon ik vol goede energie er weer tegenaan. Helaas werd me al snel duidelijk dat ik blijkbaar echt ziek ben en die leuke dingen me alleen maar energie kosten, ik kan het gewoon niet opbrengen om er op uit te gaan en als ik dat wel doe bekoop ik dat de dag daarna.

Mijn leven bestaat nu uit slapen, bankhangen, series kijken en een beetje aan keutelen. Ik werk mijn uren met moeite en ben daarna compleet gevloerd. Het lijkt wel alleen maar slechter te gaan en dat frustreert me. Ik ben iemand die hard werkt, niet stil zit en vooral veel wil doen. Dat lukt me op dit moment alles behalve en dat vind ik lastig. Ik vind het lastig er mee om te gaan en er naar te handelen. Denk nog steeds dat ik me aanstel en hoop dat het morgen op een bijzondere wijze ineens allemaal over is.

Het bloggen zit er op dit moment echt niet in en daar baal ik enorm van. Ik heb de energie niet achter de computer te kruipen. Op één of andere manier werken mijn hersenen ook niet mee en komt er niets uit. Ik heb moeite met me te concentreren en mijn aandacht ergens bij te houden. En als ik dan een goede dag heb werk ik bij de Albert Heijn waarna mijn energie weer als sneeuw voor de zon verdwenen is.

Het enige wat er op zit is me er maar aan toe te geven, hoe lastig ik het ook vind. Leuke dingen doen, werken, bloggen het is gewoon even niet voor mij weggelegd en daar baal ik van.

Wanneer er weer artikelen komen weet ik niet. Mocht ik een goede dag hebben dan zal ik zeker achter de computer schuiven, maar op dit moment kan ik er de kracht en energie niet voor vinden. Voor nu blijf ik dus lekker in bed en op de bank liggen en het rustig aan doen. Hopelijk begrijpen jullie dat. Als die stomme Pfeiffer maar snel over is dan ben ik blij!

Volg mij: Twitter – Instagram – Facebook – Youtube – Bloglovin’

Hi ik ben Aranka!

Mijn grootste passie is schrijven, reizen en fotograferen. Op deze blog komt die allemaal samen en schrijf ik graag over mijn reizen, recepten, reviews over verschillende producten en allerlei andere dingen. Sinds 2010 ben ik hier actief waardoor je een hele verzameling aan artikelen vindt! Ik zou zeggen, kijk lekker rond en laat je inspireren.

29 reacties

  1. Wat ontzettend ruk Aranka! Kun je ook niet even je werk bij AH skippen om helemaal tot rust te komen? Doe rustig aan en neem je tijd om te herstellen!

  2. Dank voor je eerlijke en openhartige blog! Ik snap dat je het wilt uitleggen, maar wat mij betreft hoef je dat niet te doen hoor. Ik zie wel wanneer je weer wat hebt gepost, ik krijg er een melding van. Rustig aan! Ik begrijp je ook heel goed. Ik heb geen pfeiffer, maar voel me wel zo, omdat ik met 41 jaar al in de overgang zit (ben ik recent achter). Geen info waar je wat aan hebt natuurlijk haha. Maar gewoon om je te laten weten dat ik me nu precies zo voel (gevloerd, emotioneel en door nachtzweten slaap ik slecht) en dat je dus niet alleen staat. ;) Ik voel me nog 30 maar heb kennelijk het lijf van een 50-jarige. Is even wennen. ;) Sterkte meid! Rustig aan en ik blijf je volgen. X

  3. Moedig dat je erover schrijft meid! Maar als het een hulp kan zijn, ik zit in een opleiding die nieuwe ‘revalidatie’ technieken bekijkt, en ik denk dat relaxatie misschien wat voor jou kan zijn. is maar een tip! Spoedig herstel xx

  4. Doe het lekker rustig aan! Ik heb zelf ook pfeiffer gehad en het is echt zwaar kut. Maar eraan toegeven is het enige en het beste wat je kunt doen! Ik weet 100% zeker dat je lezers daar begrip voor zullen hebben!

  5. Misschien moet je je even helemaal ziek melden, ook bij de appie. Nu krijgt je lichaam nog niet de tijd te herstellen, omdat het werken bij de appie al teveel energie kost en al je reserves (die al zo goed als weg zijn) aantast.
    Wijze raad van iemand die met een burn-out thuis zit. Niet hetzelfde maar de basis ligt in het leren luisteren naar jezelf. Je faalt niet, je lichaam kan het gewoon ff niet, maar dat komt wel weer.

  6. Wat onwijs naar voor je dat het juist niet beter gaat maar slechter. Gun jezelf gewoon de rust en het komt uiteindelijk wel goed. Je klachten zijn zo herkenbaar. Ik heb dan geen pfeiffer maar een burnout maar ik ervaar precies die klachten. Alles is mij te veel momenteel. Lastig als je normaal erg actief bent.

    Beterschap en niet te veel druk maken. Gewoon aan toegeven xx

  7. Ach aranka wat ontzettend rot voor je zeg! Lijkt me echt heel naar om nergens energie voor te hebben! Het werken bij AH is nog wel te doen voor jou? Ik bedoel meer moet je je daar ook niet even ziek van melden om echt even rustig aan te kunnen doen?
    Ik wens je heel veel beterschap en sterkte.
    Liefs, suzan

  8. Ik denk dat het heel belangrijk is dat je nu even volledig tot rust komt Aranka! Ik heb zelf Pfeiffer gehad op mijn 18e, kreeg er nog complicaties bij en heb nét niet in het ziekenhuis gelegen toen. Het is geen lachertje, en had ik toen geweten wat ik nu weet, dan was ik nog veel langer thuis gebleven om uit te zieken. Ik ben nu namelijk 20 jaar verder maar ben nooit zo fit geweest als mijn leeftijdsgenoten in mijn ‘jonge jaren’… Echt, probeer even te stoppen met werken bij de AH en neem je tijd om uit te zieken.

  9. gewoon ff helemaal kut he mop maar hey het gaat weer over ;)als je daar maar lekker de tijd voor neemt. dat internet is maar bijzaak!! sterkte lieffie <3

  10. Heel veel beterschap, Aranka! Het klinkt heel naar om te horen dat je zó intens moe bent en na een dag werken helemaal gevloerd bent. Lijkt me vreselijk! Ik hoop voor je dat je je snel weer wat beter mag voelen! X

  11. Echt super rot dat het zo slecht met je gaat. Hierbij wijze raad van iemand die (voor het gevoel) 100 jaar TL is geweest bij de AH, meld je gewoon ziek! Neem totale rust, want zoals je zelf zegt als je hebt gewerkt moet je een hele dag bijkomen. Op die manier heeft je lichaam nooit genoeg de tijd volledig te genezen. De AH redt het ook zonder jou, ook al lijkt het soms van niet, dan nog sta je zelf op nummer 1! Heb nooit pfeiffer gehad maar van iedereen die ik lees die het heeft gehad zie ik dat ze gewild hadden meer rust te nemen ?. Sterkte aranka!

  12. Ik leef hier helaas al ruim 10 jaar mee (chronische vermoeidheid).
    Rust uit en doe wat je lichaam vraagt, beter iets te lang je rust nemen dan te weinig!
    Hopelijk knap je snel op..
    X

  13. Als ik jouw was zou ik voorlopig even stoppen met werken bij Albert Heijn.
    Ik heb zelf jaren geleden ziekte van pfeiffer gehad en was zeker 2 a 3 maanden gestopt met werken. Ik ben bang als je zo doorgaat je er veel langer last van houd.

  14. Ik wens je veel sterkte en een vlugge beterschap toe!
    Ik heb al 10 jaar fibromyalgie & CV.
    Altijd moe zijn is echt frustrerend.
    Je wil dingen kunnen doen zoals je leeftijdsgenoten maar dat lukt je gewoon niet en is hard.
    Het belangrijkste wat ik je wil meegeven is ‘luister zoveel mogelijk naar je lichaam’ en probeer daar ook zoveel mogelijk aan toe te geven als je kan.

Laat een antwoord achter aan Romy Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *